IMF: It Gets Better (Pinkwashing Version)

As part of the viral campaign ‘It gets better' (launched in order to discourage young queers from committing suicide), several large corporations and organizations put together their own ‘It gets better' video in order to show that not only do they care about gay rights, but they actively participate in a kind of gay activism.

The ‘It gets better’ videos of organizations such as the IMF essentially signify the transformation of the gay liberation movement and struggles into supposedly well-integrated parts of Western liberal democracy. A distortion, which amongst other problems, presents homophobia as an issue outside of a Western context (often projecting the problem on immigrants, the poor and those living in distant parts of Africa and the Middle East). Within this new context, described by Jasbir Puar as ‘homonationalism’, crimes of the collonialist and racist West are washed up in the name of an alleged anti-homophobia. 

This phenomenon, known as pink-washing, becomes evident in the 'It gets better’ of the IMF workers. The use of gay-friendly discourse here attempts to silence a series of violent neo-colonial policies. Thus, the IMF implicitly but surely presents its neo-liberal economic agenda as going hand-in-hand with a 'civilising' anti-homophobic project. Exactly at this point, we intervene and with small unobtrusive notices, we highlight the ideological (and psychoanalytic) background of what is said.

Στα πλαίσια της viral καμπάνιας 'Ιt gets better' (που ξεκίνησε με σκοπό να αποθαρρύνει queer νέους-ες απ’το να αυτοκτονήσουν) διάφορες μεγάλες εταιρείες και οργανισμοί κάναν τα δικά τους 'Ιt gets better' βίντεο με σκοπό να αποδείξουν ότι όχι απλά νοιάζονται για τα gay δικαιώματα αλλά συμμετέχουν ενεργά σε ενός είδους gay ακτιβισμό.

Τα 'Ιt gets better' οργανισμών όπως το ΔΝΤ σηματοδοτούν ουσιαστικά την μεταμόρφωση gay κινηματικών και ανταγωνιστικών λόγων σε και καλά αναπόσπαστα κομμάτια της φιλελεύθερης δυτικής δημοκρατίας. Μια στρέβλωση που μεταξύ άλλων παρουσιάζει την ομοφοβία σαν καταστατικά εκτός του δυτικού συγκειμένου (συχνά προβάλοντας το πρόβλημα στους μετανάστες, του φτωχούς και όσους ζουν στα μακρυνά μέρη της αφρικής και μέσης ανατολής). Μέσα σ'αυτήν την νέα συνθήκη, που περιγράφεται από την Jasbir Puar με τον όρο 'ομοεθνικισμός' [homonationalism] εγκλήματα της αποικιοκρατικής και ρατσιτικής δύσης ξεπλένονται στο όνομα μιας υποτιθέμενης αντι-ομοφοβίας. 

Το φαινόμενο αυτό γνωστό ως pink-washing γίνεται απολύτως κατανοητό στο 'it gets better' των εργαζομένων του ΔΝΤ. Η χρήση gay-friendly λόγων επιχειρεί εδώ να αποσιωπήσει μια σειρά από βίαιες νεο-αποικιακές πολιτικές. Έτσι το ΔΝΤ εμμέσως πλην σαφώς παρουσιάζει την νεο-φιλελεύθερη οικονομική του ατζέντα ως αλληλένδετη με ένα εκ-πολιτιστικό αντι-ομοφοβικό project. Σ'αυτό το κομμάτι παρεμβαίνουμε εμείς και με μικρές διακριτικές υπογραμμίσεις αναδεικνύουμε το ιδεολογικό (και ψυχαναλυτικό) υπόβαθρο των όσων λέγονται.