Fita Tiganita / Fried Plants

Our second "difficult album" is an attempt at a new genre of music called bratmusik (from the german word gebraten which means fried). In Fried Plants, the kitchen was used both as a space for recording and exploration, utensils seen as instruments and smells influencing the psychoacoustics of the composition, as well as a metaphor for the literary properties of the music: deep-fried emotions, out-of-tune sizzling, greasy referencing, rhymes in batter and semiotics melting in oil, all of which are badly-digested by the listener.

Ο δεύτερος 'δύσκολος' δίσκος μας αποτέλεσε μία απόπειρα να ξεκινήσουμε ένα νέο μουσικό είδος, την bratmusic (τηγανητή μουσική). Στα 'Φυτά Τηγανητά', το δωμάτιο της κουζίνας αποτέλεσε τόσο τον χώρο των ηχογραφήσεων, με χρήση σκευών και μαχαιροπίρουνων ως οργάνων και με μυρωδιές να επηρεάζουν την ψυχοακουστική των συνθέσεων, αλλά και επιπλέον η κουζίνα χρησιμοποιείται ως μεταφορά για την ίδια την μουσική: τηγανισμένα αισθήματα, ξεκούρδιστο σωτάρισμα, λαδωμένες αναφορές, παραβρασμένοι ρυθμοί, και μια σημειωτική λαδερή σούπα την οποία ο ακροατής καλείται να (κακο)χωνέψει.